In het weekeinde worden we lastig gevallen door werknemers van Electro Solar. Ze willen werken! :D

Het weekeinde is er ook carnaval, iets anders dan in Nederland, maar carnaval blijft carnaval.
Dus optocht en zuipen. Ik ga kijken bij de optocht en word paar keer gebeld of ik niet naar de barrakas wil komen. De barrakas zijn een soort rieten stands, soort marktkraampjes. Maar dan zijn het er ongeveer 800! Allemaal verkopen ze hetzelfde alleen iets anders, eten en drinken. Dus kip, vis, geit, varken en koe. Bier en fris.
Carnaval in Bissau duurt dit jaar 1 hele week! Ik kan mij niet voorstellen dat iemand het zich kan veroorloven om 7 dagen lang eten en drinken bij die barakkas te kopen.
Ik ben trouwens wel bij één barak geweest. Die van Satu, een werknemer van Reinder en zus van Awa (vrouw van Reinder). Die eigenlijk zo veel last van dr rug heeft dat ze soms niet kan werken en geld voor een fysioloog krijgt, altijd een ander vriendje heeft vaak tot laat weg is en laatst een kind geadopteerd heeft. Zij heeft zo'n kraampje, met een fugarelo, soort BBQ. En bier, dus wij gaan na werktijd even een biertje bij haar halen. Maar ook snel weer weg van die chaos.

De optocht is leuker, niet met praalwagens, maar met dans en maskers. Verschillende groepen laten zien wat ze kunnen. De een met een dans de ander met een ritueel. Vanuit alle dorpen en steden zijn de groepen gekomen vandaar ook dat er 3 dagen achtereen optochten zijn. Het is ook een soort wedstrijd want de beste wordt gekozen door de president van carnaval.

Terwijl ik sta te kijken wordt mijn telefoon gestolen! Dus voor deze laatste dagen heb ik een nieuw nummer.

Dinsdag ga ik weer naar Gabú. (omdat maandag de weg onbegaanbaar is vanwege carnaval) Daar aangekomen beginnen ik en Reinder aan het middenspannings net. Ondertussen worden ook de huisjes schoongemaakt, bomen omgehakt en kabelmasten gerepareerd. Er is een ondergronds middenspannings (6 kV) ring tussen 4 huisjes. 1 huisje staat apart in ster. In de ring zijn 2 kabels kapot. Een heeft een 1 fase naar aarde sluiting en de ander een soort halve fase-aarde sluiting. Onze werknemers weten ons te vertellen dat 1 kabel ooit is gerepareerd, en de andere is geraakt bij het boren naar water voor een put. Mensen weten hier alles!

Terwijl wij bezig zijn met werken, ik ben bij transformatorhuis 'Igracia' (kerk) midden in de stad aan een soort plein bij de markt. Reinder is in de buurt een kapotte paal aan het bekijken. Ik ben net een paar lastscheiders aan het omzetten als opeens iedereen richting het plein rent. Ik ga kijken en Reinder komt ook aangerent. Reinders auto is gestolen, maar daar is het niet mee gezegd. Bij het stelen (midden op de dag met iedereen erbij) is de dief in volle vaart achteruit over de markt heen gereden en heeft daarbij een man op een motor geraakt. Die wordt dan afgevoerd naar het ziekenhuis met gebroken benen na het lijkt. Later hoor ik dat de man met kneuzingen naar huis is gegaan, maar röntgenfoto's kunnen ze hier niet maken.

Reinder gaat dan natuurlijk naar de politie. Ook al willen veel mensen dat ik met mijn auto ga zoeken. Maar dat wil Reinder niet. En... weer een Jan Actie, Ik heb de deur van het trafohuisje dicht gedaan omdat mijn megger en multimeter erin lagen en het een drukte was. Maar de sleutels zaten er ook in: S... dus ik ben eerst een half uur bezig met het open maken van de deur voordat ik de sleutels weer heb. Dan heeft de politie al alle grens posten gewaarschuwd. Een gevolg van ons aanzien en discreet handelen, en betalen van onze wachten. Daardoor komt binky Mussa en Cesar even later naar mij toe rennen. 'Gaan gaan gaan' zeggen ze. Dus ik stap in de auto. Ik begrijp dat de auto van Reinder is gevonden. Maar als ik Reinder bel, zegt hij mij te wachten. Even later rijd hij met de politie naar Bafata. Net voor Bafata heeft de alvandica (douane) een blokkade gemaakt met een vrachtwagen. Daar is de auto tot stilstand gekomen en de man, een Nigeriaan, gearresteerd. Reinder krijgt zijn auto terug en heeft een paar deuken en een kapot raampje achter. En natuurlijk is Reinder de auto 3 dagen kwijt en is zijn werkdag verpest. De Nigeriaan echter heeft geen papieren, geen familie, en een groot probleem. Politie is hier niet zo zachtaardig (wordt gewoon hard geslagen) als in Nederland. En als je hier geen familie hebt als je in de cel zit moet je dus eten wat de politie je geeft (weinig-nix), maar goed hij is dan ook illegaal in Guinee, en dat is raar. Want je bent heel diep gezonken als je dan hier terecht komt!

Nu ben ik in Buba, op weg naar Catio. ‘s Ochtends is Carlos vanuit Bissau naar Gabú gekomen van daaruit zijn wij rond 2 uur naar Buba vertrokken en zijn hier rond 5 uur aangekomen.
Een mooie trip, over een voor mij onbekende weg, asfalt. Over een brug, met erg snel stromend water. Erg mooi. Carols vertelt dat het water in het regenseizoen vele malen harder stroomt hier. Wij praten veel over mijn vader. Dat die met een Renault 4 door Guinee heen is geweest om alles te zien. Hij heeft ook op diezelfde brug gestaan.
Wij lopen tot het donker door Buba, het huis waar Reinder 3 jaar heeft gewoond, de kerk, school, het is een klein dorp met ongeveer 4000 inwoners. De asfalt weg vanuit Bambedinga en Gabú loopt hier dood tegen een rivier. De weg is de levensader van het dorp de stad is er dan ook om heen gebouwd. Net voor het dorp is een kruising vanuit Gabú is links Catio en rechts Bolama. Vanaf hier zijn er alleen nog maar erg slechte wegen.

Wij eten na het douchen (emmer) bij kennissen van Carlos. Zonder dat ik iets heb gemerkt is hij uitgenodigd en ik dus ook.
Bij het bedrag voor dit hotel zit 2 uur stroom inbegrepen. Van een kleine Chinese grasmaaiergenerator. Dus ik zit even achter mijn laptop, terwijl Carlos tv kijkt op ons 2 persoon bed.

Tot nu toe al een leuke trip, morgen gaan wij door naar Catio over eenzand weg. Daar eten wij bij kennissen van Carlos en gaan dan met de kano, als die vaart dan, naar een eiland waar mijn vader heeft gewerkt. Ik ben erg benieuwd.

(dit verhaal heb ik al eerder geschreven, ik heb nu Internet. En ben bezig met het verslag van de afgelopen dagen onder anderen over het eiland Cajar. Ondertussen zal ik foto's uploaden, gezien ik genoeg ruimte heb gekregen. Bedankt daarvoor! En natuurlijk voor de reacties. Geeft moed, ook voor deze laatste paar dagen.)