Zo weer een bericht(je) vanuit Gabú.

Ik merk dat ik minder tijd heb voor het schrijven van dit verslag. Het betekend in ieder geval dat ik lekker bezig ben. Redelijk druk zelfs.
Ik zal een paar van de gebeurtenissen doornemen.
In Bissau heb ik mijzelf afgeleerd te vervelen. Ik ben andere dingen gaan doen. Ik heb de administratie van Electro Solar op orde gebracht. En meteen nagedacht over een structuur van de boekhouding in de toekomst.
Ook ben ik gaan rondlopen. Dat deed ik de eerste weken ook al maar nadat ik de buurt kende ben ik niet meer veder gelopen. Terwijl ik er nu achterkom dat daar het echte Bissau te vinden is.
In een van de loop tripjes door de buitenwijken ontmoet ik een jongen die niet verbaal aan mij zeurt, maar gewoon lang me komt lopen en vraagt wie ik ben. Wij lopen samen naar het grote stadion aan de andere kant van de stad, laat mij zijn huis zien enz. Goed jong.
Op een andere trip kom ik voorbij het hospitaal van Bissau, niet ver van Reinders huis. Hier werkt Johannes die ik in de eerste weken heb ontmoet tijdens een wandelmars tegen aids.
Hij had mij uitgenodigd om eens te komen kijken en dat besluit ik te doen.
Ik loop door en langs gebouwen die mij doen denken aan het Oostblok, oude gebouwen met weinig personeel en apparatuur. Hygiëne is er niet even min als kundigheid. Ik schat dat er 50 mensen liggen, te wachten, op wat weet ik niet. Waarschijnlijk zullen een aantal van hen nog diezelfde dag overlijden. Een treurige plek. Maar ik vraag mij af waar de rest van de zieken zijn. Het kan toch niet dat in een grote stad zo weinig zieken zijn?
Na wat rondvragen en lopen vind ik het kantoor van Johannes. 5 min. Later komt Jan van Manen binnen lopen, kleurrijk en vrolijk als dat ie is.
Hij komt een inschrijving doen voor de stichting Interplast. Een organisatie die plastische chirurgie in 3e wereld landen organiseert. Over 2 weken komt er een team Nederlandse doctoren een 60 tal operaties doen in 2 weken. Om een eerste selectie te maken heeft Jan via de radio mensen opgeroepen naar het hospitaal te komen als zij denken in aanmerking te komen. Dit heeft hij ook al in Bafata en Gabú gedaan.
Jantje roept hij, kom je kijken? Ik vraag waarna. Hij wijst naar een laptop die hij heeft meegenomen en waar een promotie film van Interplast op draait. Een erg overdreven film, 10% zou aids hebben en mensen zouden per bosjes neervallen aan malaria. Drinken kan slechts uit vervuilde bronnen allemaal kommer en kwel. De informatie klopt, maar ik zie Guinee heel anders. Maar ik snap dat dat de enige manier is om geld los te krijgen. Met dat geld worden operaties gedaan waarbij voornamelijk kinderen verlost worden van bijf. een brandwond waarbij de huid van de arm aan het bovenlijf is gaan plakken en de arm weinig bewegingsvrijheid meer heeft. Hazenlippen, tumoren enz. Erg functionele operaties die het leven van de mensen enorm verbeteren.
Daar heb ik dus bijgezeten. 30 man komen laten zien wat er met ze aan de hand is, van verbrandingen tot tumoren. Een akelig gezicht allemaal. Maar goed om te weten dat de ergste geholpen gaan worden. Wel raar dat Jan van Manen bepaalt welke gevallen hij doorstuurt naar de chirurg. Maar hij doet dit al enige jaren en heeft redelijke ervaring met wat mogelijk is. De lijst eindigt met 84 mensen die graag geholpen willen worden.
Het leed van de mensen blijft mij bij, maar over het promotiefilmpje van Interplast denk ik nog steeds. Hoe, waarom zou iemand de werkelijkheid in een slecht perspectief zetten?. Hoe komen ze aan de cijfers. En vooral waarom dat nodig is om geld los te maken. Terwijl er in de bossen een Nederlands project is ter bescherming voor de chimpansees die duizenden euro's per week krijgen. (ik heb de Nederlanders ontmoet, met nieuwe jeeps komen ze 2 weken hier kijken/op vakantie,, schandalig als ik bedenk dat van 1000 euro 1000 mensen kunnen eten en drinken, makkelijk).

Door deze ontmoeting kan ik weer goed reflecteren op mijn verblijf hier. Hoe kan je eigenbelang (ervaring in mijn geval) combineren/verantwoordenverdienen met het belang van het land. Wat is in het belang van het land? Ik kom tot de conclusie dat ik mij er niet zo druk om moet maken. Mensen moeten doen wat ze willen en kunnen. Zolang ik maar mijn doel hier behaal. Zo veel mogelijk zien en ervaren. Hoe doen ze hier leven en kan ik daarvan iets toepassen in mijn leven. En natuurlijk de energie voorziening in Gabú. Die door de ervaring van Reinder en Queba volgens mij een van de beste missies is in het land, vergeleken met de opdrachten die westerlingen hier met hun doelstelling proberen te voldoen.

Ok weer genoeg afgegeven op goede bedoelingen (waarvan interplast toch wel een goed is).

Ik ben nu al weer een tijd in Gabú met een 3 daags verblijf in Bissau, Sabie Gabu. 'n Ka drumier driet by bissau (ik slaap slecht in bissau), En ben volop aan de gang. Maandag was Reinder hier. Hij had nieuwe diodes besteld in Nederland voor de generator voor het kantoor. Dinsdag zijn Queba en Reinder naar Bissau vertrokken en heb ik het rijk alleen. Wat mij een stuk beter afgaat dan voorheen. Ik spreek steeds beter creeolo en ken best wat mensen (meer nog kennen mij). Vermaak mij prima.

Vooral nu ik lekker druk ben, Ik werk mee met de arbeiders, de elektriciens, en elk uurtje dat er stroom is ben ik volop achter de PC modellen aan het maken van het netwerk van kortsluitberekeningen tot het uitzoeken van het type gas wat in de last scheiders word gebruikt, hoe wij een continue levering gaan garanderen via het mooie ringnetwerk enz.
Ook heb ik bericht gehad van school!
Ik ben erg tevreden met mijn begeleiders en kan aan de slag met mijn verslag, plan van aan pak.

Mijn dag indeling is heel apart, ik ben eigenlijk van 7:00 tot 2:00 aan het werk. Maar tussendoor eet ik om 14:00 uur en om 20:00 uur warm bij thenna en edu wat lekker rustig gaat, daartussen doe ik vaak even slapen. Soms is er om 5 uur internet in het hotel ( de verbinding is erg slecht de laatste tijd). En vanaf 20:00 heb ik stroom in het huis. Dus 2 keer eten 2 keer slapen en tussendoor afwisselend harde arbeid en theorie, heerlijk. Ben ook al redelijk gewend aan het geduld dat je hier nodig hebt, alles gaat langzaam niet omdat de mensen sloom zijn heb ik gemerkt, maar omdat het niet anders kan. Een weg vol gaten kan je niet snel bereiden met een vrachtwagen al helemaal niet als die oud is en de koppeling half werkt hij beladen met zand is. Dat zand is niet te koop dat moeten wij zelf uit het bos halen. Dus met 7 man afwisselend met 3 scheppen met 35 graden uit een gat zand opscheppen in de vrachtwagen, dat zand moet eerst gevonden worden want niet elk zand is bruikbaar Enz. Hetzelfde geld voor eten, schoonmaken zelfs theorie is moeilijk omdat er alleen s'avonds stroom is weinig internet en lang niet alle benodigde gegevens voor handen zijn.

Zo ben ik lekker bezig hier. Het klinkt misschien hopeloos vanwege de omstandigheden. Maar toch denk ik dat wij hier geschiedenis schrijven sneller dan in Nederland mogelijk is. Zeker weet ik dat dit project vele malen interessanter is op alle vlakken (ook voor mijn opleiding) dan een afstudeerproject bij een bedrijf in Nederland. Deze afgelopen maanden heb ik meer ervaring opgedaan in verschillende disciplines dan ik een jaar in Nederland zou kunnen.

Ik ga proberen een beeld te schetsen hoe men hier een huis bouwt,
Het begint allemaal met blokken, Met weinig cement en veel water word zand in een vorm gedaan en bij sommige fabrieken (12 man op een plek met water, zand en cement) aangeperst. De mal maakt 2 uitsparingen in de blok om materiaal te besparen. De blokken worden dan in de zon gedroogd. Het resultaat is een blok die je heel voorzichtig moet behandelen. De eerste die ik oppakte brak in 2e. Het is heel fragiel spul.
De blokken worden zeer precies geplaatst met lijnen en waterpassen. Precies omdat de waterpassen niet geijkt zijn en soms zelfs hervult. En de blokken zijn ong. 50X20X30. Met erg veel cement worden ze op elkaar gestapeld. De hoeveelheid cement is nodig omdat de blokken lang niet allemaal even groot zijn. Een voeg van 5cm is normaal 10 cm groot, ook tussen de blokken. Onze werknemers zijn erg bedreven in het maken van deze muren.
Als de muur staat word het bedekt met een mengsel van cement en rood zand. Een dikke laag wordt tegen de muur aangegooid en afgemeerd als stukadoren. Alleen hier is het van belang voor de stevigheid van de muur omdat de blokken zo slecht zijn. Het geheel wordt erg net afgewerkt, en blijft ong. 5 jaar staan. Vooral in het regenseizoen krijgen de muren het zwaar.

O.a aan deze muren zullen wij onze meters moeten gaan bevestigen.

Even over mijn fiets,, hij heeft nog geen 200Km gereden en begint nu toch egt uit elkaar te vallen. De trapas is dol, de banden lopen langzaam leeg, maar het grote probleem is dat het frame is verdraaid. Ik laat 2 sporen zeker 2 cm van elkaar achter mij als ik recht fiets. Het kost dan ook veel moeite om vooruit te komen. %&#*$ Chinese troep.
Laatst was er historie in Gabú. ( ik val van de ene in de andere geluk's treffer). Beneficia, s'lands beste voedbal team, al jaren #1, speelt uit tegen Gabú.
Het bijzondere is nog dat Gabú vanwege een corrupte trainer met zijn 2e team speelt, ofwel van de straat gehaalde mensen. In alle haast worden voedbal schoenen bij elkaar geraapt, Queba geeft zijn paar, als ze winnen mogen ze ze houden. Benefica word getraind door de trainer van het nationaale team en komt compleet met reserve spelers en een medici.
Gabú's medici bestaat uit een zak water en hama die normaal stenen tilt bij een fabriek. Alle belangrijke mensen uit Gabú zijn aanwezig en zitten op stoelen naast het veld.
Het stadion is een ommuurde zandvlakte.
Zelf de president van sport in Guinee is aanwezig. Hij verteld mij dat hij mee heeft gelopen in de airborn in Oosterbeek! Hopelijk zie ik heb er volgend jaar. Ook ik en Queba zitten naast het veld.
Wij hebben het na 15 min. Al zwaar met de zon en ik kan mij niet voorstellen hoe de spelers kunnen voedballen in de brandende zon. Maar Gabú heeft erg veel energie, zij weten donders goed dat dit hun kans is. En gaan er vol tegenaan.
Op een moment raakt een speler van Gabú geblesseerd en de stenendrager tilt hem van het veld samen met de medici van beneficia. Hij is helemaal uitgeput, dan zegt de stenendrager tegen hem,, je moet langer blijven liggen. Als je moe bent moet je gewoon blijven liggen! :P.
Het word een steeds gezelliger zooitje ongeregeld, bij de doelpunten rennen de mensen het veld op en wonder boven wonder eindigt het et 2-1 voor Gabú. Groot feest en Queba is zijn voedbal schoenen kwijt.

In middels is mijn auto gearriveerd! Hij was al een week in Dakar, maar de transport kosten zijn erg hoog. Queba heeft gezocht naar een goedkopere. Een man in Gabú bied zich aan, hij moet ook nog 2 vrachtwagens vanuit Dakar laten komen, zo kunnen we de escort kosten delen. Toch kost het bijna 800 euro! Auto's zijn erg duur in guinee, hier op de markt ong. 2-3 keer duurder dan in Nederland!
Nu staat de 4x4 6 cilinder, met een carrosserie eromheen (A), in Gabú bij de douane.
Ik krijg het idee, dat de grootste bureaucratie en corruptie zit in het invoeren van goederen. Ik word er na 1 dag al moe van. Bij de douane moeten ze een document opmaken, dat gaat dan naar een 'disperciant' (een invoering ambtenaar) Die bepaalt dan de waarde van de auto. Dat document gaat dan weer naar de douane. Die moet dan door 3 man worden ondertekend. Dan moet het document weer naar een disperciant die dan bepaalt hoeveel invoeringskosten er betaald moet worden. Die regelt dan ook een kenteken. Dan moet de auto verzekerd worden. En gekeurd.
Wel heb ik in de auto mogen kijken, de motor gestart en de spullen eruit gehaald. Blij als een klein kind heb ik alle spullen uitgepakt. Mijn kamer begint nu egt een kamer te worden, met foto's aan de muur en genoeg spullen om er een rommel van te maken.
Eigenlijk komt het er op neer, hoe meer je aan alle tussenschakels geeft (geld), hoe sneller en makkelijker het gaat. Queba regelt wel dat ik niet word opgelicht, maar zijn aanwezigheid geeft wel aan dat er geld is. Dus het gaat nog even duren voor ik egt kan rijden, ik hoop op donderdag, dus het zal ergens over 2 weken zijn.

Dan moeten wij ook meters verkopen. Want het is nu zover dat zowel de DG en de minister het niet meer kunnen rekken. Er is een officiële inventarisering gemaakt. (ik heb al een betere maar toch). De DG heeft nu een week gehad om een document erover op te maken. Hij is nu onbereikbaar. Maar maandag kunnen wij de minister weer bellen, die dan weer boos kan worden op de DG, en er een knoop moet worden doorgehakt.

Gister hebben ik en vooral Queba, een feest mede mogenlijk gemaakt voor een jongerenorganisatie die bewustheid onder de bevolkingprobeertte brengen, er zijn zelfs een paar die vertellen over hetmilieu. De groep van +/- 80 jongeren door het hele land, bestaat nu 8 jaar. Rede voor een feest met eten drinken en muziek, maar vooral veel dansen en sjansen. Ik vind het maar niets iedereen heeft eigenlijk wel een vriend/vriendin maar dat maaktblijkbaarniets uit. Doet mij te veel verlangen naar thuis. Als er eenmaal 4 meiden bij ons aan de (vip, ik, queba, de grondeigenaar en mussa) tafel zitten en er niet meer gedanst word. Besluit ik vroegtijdig af te druipen. hoop dat ik er niet op aangesproken word in de komende weken.

Het laatste nieuws is: Internet in Gabú!! 2-3 weken geleden hebben wij al betaalt voor internet. Maar tot 2 dagen geleden was er niets gebeurd. Dus heeft Orange, een van de grootste bedrijven van Guinee een goede oplossing verzorgt. Het nieuwste systeem, dat nog niet te koop is.
Het is een USB stick met een simkaart, en optioneel een miniSD kaart en antenne aansluiting. Via een G3 + verbinding met het mobile netwerk kunnen wij interneten. Het is wel erg traag, zoon 3 KB/sec. maar we hebben internet, met een sim kaart zonder limiet. Foto's moet ik verkleinen om te kunnen uploaden maar E-mailen is goed mogelijk. Eindelijk :D

Groet Janneman. (ook van, het huishouden, edu thenna saadjo schoonmaakster, wacht, mussa, mamadu (3x) carlos (2x) achterbuurvrouw, mensen die vaak bij de zaak naast ons hangen, radio personeel en hangers, verkoper van de winkel op de hoek, familie van queba, do van de bar, jongeren van verschillende groeperingen als anti aids, werving voor scholing, personeel electro solar, natuurlijk Reinder en Queba, gezin van reinder, awa, tiny, stevan, sofie, peroneel stenax carlitos, sadju, nestor, en iedereen die mij wel kent maar ik nu vergeet :P)

PS: hint, mijn foto ruimte is op :O, er staan weer foto's van Guinee in de startblokken ;)