Na het arriveren van Queba met vrouw en kinderen uit Nederland in Gabú is er opeens erg veel leven in huis. Niet alleen de kinderen van Queba, (4jarige junior Queba, en een 10 maanden oude baby), ook zijn er vriendjes, familie, kennissen, huishouders, kennisenvankennisen enz. in en om huis.

Eten doen we nu uit een grote kom. Nog wel met lepels. De kommen worden verdeeld onder de aanwezigen naar gevoel. De werksters bij elkaar, De kinderen bij elkaar, aanhang bij elkaar enz. meestal ook na elkaar. Ook al is er na 2 uur constant eten aanwezig.

2 dagen later arriveert een buslading aan goederen met voornamelijk audio apparatuur.
Set 1W/m 800 W RMS 4 Ohm boxen, set 250 W 8 Ohm boxen. Versterker 1200 W 4 Ohm. Versterker 400 W 8 Ohm. Mengpaneel met 8 ingangen en 2 uitgangen, 2 microfoon ingangen. Een dubbele cd speler met que en fade. 4 RGB LED lampen met 120 led's! Mengpaneel om de lampen te regelen. Een losse set 100 W 8 Ohm boxen met eigen losse versterker/equalizer. Beamer 1200 Lumen (Van NI!).

Een hele berg met leuk speelgoed dus :P
Als kleine kinderen pakken wij dan ook het spul uit. De rest van de mensen helpen meer dan graag een handje. En binnen no-time is alles opgesteld en aangesloten.

Een medewerker van de nationale radio in Gabú 'Lorenzo' blijkt behendig met audio. En hij komt dan ook achter het mengpaneel te staan. Queba houd overzicht en kiest muziek en geniet vooral. Ik regel alles van voor naar achter, welke kabel waar enz. Ik krijg die avond al in de gaten wat ik aan wie kan overlaten en wat ik zonder aanwijzingen kan laten gebeuren.
Ik heb binky uitgelegd hoe hij met kroonsteen een degelijke verbinding kan maken. En dat het met stroom niet uitmaakt wat plus en min is terwijl dat voor audio signalen wel uitmaakt. Hij mag dan als enige mijn kniptang (el cut) en schroevendraaier (schabie de estela) gebruiken.
Lorenzo weet na de avond welke kabel naar welke box moet. Maar dat ze beter niet langs voedingskabels gelegd kunnen worden wil die niet snappen. En zo testen wij die avond de installatie.

Door het grote vermogen (meer dan de lokale discotheek) trekken wij heel wat plubliek. Ik vind het vooral belangrijk dat het mooi klinkt zonder een 50 Hz brom, zonder echo, met mooie hoge en lage tonen.

Ik wist dat de zoon van Queba gedoopt zou worden, en dat hij bevriend is met Nino Galissa (you tube tip). Maar dat Nino naar Gabú zou komen wist ik nog niet net zo min wist ik dat ik de volgende dag al vroeg de regie heb.

Vroeg word de hele installatie ex. de verlichting op de vrachtwagen gehesen. De jongens zijn zo enthousiast dat ik ze eerst gewoon hun gang laat gaan. Al snel komen ze er zelf achter dat het ze niet lukt. Zelfs techneut van de nationale radio krijgt het niet voor elkaar om de installatie te laten werken :P. dus Jan to the action. Eerst vraag ik om alle kabels weg te werken langs de vrachtwagen. Tot dan liep iedereen er gewoon overheen. Dan alles goed vast zetten, ik ken de wegen hier inmiddels, die zijn slecht. Dan pas help ik met het starten van de generator set.
Omdat de generator niet genoeg capaciteit heeft om de aanloopstroom van de condensatoren in de versterkers te leveren moet ik helaas de versterkers eerst aanzetten dan 3 keer de automaat van de generator omzetten, voor die blijft zitten op 'on'. Ik zeg duidelijk tegen Lorenzo 'volume medio' omdat de generator vol vermogen niet trekt. Onderweg valt de generator automaat toch 2 keer af omdat hij het volume toch harder zet. Eerst het volume van een andere CD. Nou lorenzo, cd is cd, volume medio. Daarna de microfoon, pfff heb niet eens zin om mijn beste Creools te voorschijn te halen,, 'Lorenzo volume medio!!'.

Toch een prachtige rit! Door een Afrikaanse stad, over heel slechte zandwegen, met zeker 0.7 W/M audio vermogen in de rug. Met tientallen voornamelijk kinderen erachteraan, zon op de bol. Ik geniet.

Na een uur dezelfde reclame te hebben gehoord en ik denk dat Lorenzo de boodschap heeft begrepen. En iedereen netjes overal van af blijft. Stap ik af om naar Casa Elektro Solar te gaan om te vragen waar die reclame voor is.

Het blijkt dat wij een concert gaan geven. Althans Nino Galissa gaat optreden. Queba is gastheer en organisator en ik mag weer de techniek doen. Althans dat word niet gezegd maar dat is gewoon zo. Omdat niemand anders het doet.
Dus als de vrachtwagen terug is word alles in de 'Clubbo Gabú' geplaatst, soort buurthuis met filmzaal en buitenplein. Erg oud en de projector is een uit de sovjetoorlog gekregen film projector waar 11 films voor zijn. Er is ook een TV en de Nationale radio levert TV over een veel te lange coaxkabel. Waar voornamelijk Voetbal op word gekeken.
Met hulp van iedereen worden alle verlengkabels (van degelijke kwaliteit) uit de stad bij elkaar gelegd. 7 welgeteld. (de Chinezen leveren verdeelkabels die te koop zijn, ze bestaan uit 0.5 mm2 5 meter voedingskabel met 0.25 mm2 kabel inde behuizing en 8 stopcontacten).
Ik sta erop dat wij 2 fasen van de generator gebruiken voor de audio en 1 voor de verlichting. Ook al word het dan moeilijk met de kabels die wij hebben, tot irritatie van anderen. Vanwege het extra werk. Nino komt aan met 3 andere zangers 1 kora speler (die hij zelf ook bespeeld) een toetsenist/techneut, een jambe speler, een bassist elektrisch gitarist, en de Guineese Michael Jackson 'Saad Junior' is van de partij. Dus een hoop extra voedingen, microfoons en zelfs een extra mengpaneel met maarliefst 24 ingangen.
Er liggen al kabels voor de gloeilampen, daarvandaan is een 0.75 mm2 kabel aangesloten (isolatie weggekapt en omheen gedraaid). Iedereen wil van die kabel doorverdelen naar de installatie, en op 1 fase van de generator aansluiten. Ik moet Queba erbij halen om ze op andere gedachten te brengen. En hij voegt er aan toe, Es technichen Bin Hollande, muto escola, muto trabaju. Luisteren dus!!!
Bij het soundchecken begeeft na een half uur een van de verlengkabels het. Ik kort hem in van 5 tot 0.5 meter. En maak de verbinding in de behuizing zonder soldeerbout. Er gaat 1 stekker aansluiting verloren maar hij werkt weer. En blijft (Door de lengte) werken.
Als het donker wordt blijkt dat er onvoldoende verlichting is. Dus ik klim gammele palen in. Eerst met een nog gammelere ladder die ik later links laat liggen, vertrouw mijn klimkunsten meer dan die ladder. En hang zo 3 extra 60 W Chinese peertjes op. In nog chineesere fittingen waar ik er al zeker 10 van heb vervangen deze weken. Omdat ze soms wel 12 Ohm weerstand hebben op de een of ander manier. En worden ook erg warm van de 60 W. lampen.( Er is maar 1 kraam op de markt die lampen en fittingen verkoopt, ook maar 1 soort.).

Als een wonder valt maar 2 keer het vermogen weg, door, hoe kan het ook anders, het volume. Pfff.

Toch kijkt iedereen mij eropaan. Omdat ik naar de generator ren als het vermogen wegvalt.

Niet dat iemand er iets van zegt omdat ze waarschijnlijk ook weten dat het zonder mij niet mogelijk was geweest, althans dat houd ik mijzelf voor.

Vind het jammer dat door de boxen iedereen word bedankt. Uiteraard Queba (zeer verdient!!) meerdere malen, de artiesten, de clubbo, de gouverneur, de aanwezige mensen, zelfs Lorenzo. Maar Jan, thechnico bin hollande zelfs 'branko' word niet genoemd. Heb ik het wel beetje moeilijk mee. Maargoed dat is mijn vak, ondergewaardeerd.

Het optreden is wel een super ervaring, Heel anders dan zelfs Nino gewend is. Het is gebruikelijk dat je tijdens een optreden geld aan de artiest geeft ook al gaat het dan om 100-400 CFA. Ook wordt er veel gedanst. Links van het podium is een rij met genodigden, waaronder de gouverneur, Nichong, Queba en vrouw enz. De rest heeft 1000 CFA betaald om binnen te komen. Gedronken word er niet, zelfs geen fris. Aleen wij hebben gezorgd voor een koelbox vol Strella :P. (er zijn 2 soorten bier, blik strella 300-500 CFA, fles cristal 500 CFA). (net als roken, drinken mensen niet in het openbaar alleen in klein gezelschap, wel iedereen rookt en drinkt).

Het optreden gaat door tot ongeveer 2 uur ‘s nachts en dan moeten wij ook nog opruimen wat gelukkig snel is gedaan met zoveel helpende handen.

De volgende ochtend is het 6 uur als ik wakker word van een kabaal. We vertrekken naar Djarga central Banjaikunda. Een soort nederzetting van banjai mandinga's een grote stam hier. Zo'n 3 grote huizen in een ring gebouwd met een mooie binnenplaats met put en hut.
We beginnen met het installeren van de installatie als de mandinga vrouwen eten maken. Verlichting heb ik de vorige dag al opgehangen (tussen de vrachtwagen en optreden in). Er wordt een VIP ruimte gemaakt achter een van de huizen waar gedronken en gerookt kan worden. Met het uur wordt het drukker. Zo'n beetje alle belangrijke mandinga's zijn aanwezig. Net als vrienden van de familie. Iedereen ziet er opperbest uit in heel mooie gewaden en onmogelijke hoofddoeken. Die hier niet gewoon op het hoofd liggen maar er heel apart ingekopt en gedraaid zijn. Wij zijn moe van de vorige dag. Maar dat maakt niets uit. Er heerst een hele ongedwongen sfeer en er wordt spontaan gedanst en muziek gemaakt, gebeden en gegeten. Iedereen hangt wat luistert, loopt en praat. Heerlijk ontspannen. Allen Queba rent van hot naar her om alles te regelen. Ook hij heeft maximaal 3 uur slaap gehad. Een harde werker naar mijn hart. Dat is ook een reden dat wij het goed kunnen vinden met elkaar.
De rappas zelf (doping van baby) is al vroeg, rond 10 uur. Daarna volgt eten optreden eten, dansen, eten, zitten, praten, eten, dansen, eten, praten enz. Ik heb ‘s middags de luxe (als er alleen cd's worden gedraaid en de kans op uitval klein is en ik Erdu heb uitgelegd hoe opnieuw op te starten) om even een uur thuis op bed te liggen.
Als ik terug kom is iedereen moe, En ik ook nog wel. Als Lorenz dan bijdehand doet tegen mij over een kabel. Vind ik het genoeg. Blijf rustig maar vraag Queba om hem aan te spreken. Wij zijn allen zo moe dat dat een scene veroorzaakt. Met als uitkomt dat het duidelijk is dat ik de regie heb, en lorenz en ik samen moeten werken. Ik verbaas me over hoe Edu zijn best doet om niet in slaap te vallen, niet om beleefd te zijn. Maar ik heb het gevoel dat hij alles wil meemaken, hij helpt zelf nog opruimen. Queba is ‘s middags zijn stem al kwijt maar blijft doorgaan.
Er zijn 4 essentiële onderdelen in de afgelopen dagen op Gabú met inwoners na:
1 Queba (met stip)
2 Nino Galissa
3 Jan
4 Apparatuur

Alleen de broer van Queba, goede maar overenthousiaste Guineeer zegt mij dat het zonder mij niet mogelijk zou zijn. Maar er wordt wel over mij gepraat merk ik, Op een moment praat ik met een man in de VIP ruimte die mij zegt 'Ik wil jou in de knoop leggen met een vrouw van mij, naar een prachtig eiland brengen, en je 3 dagen later weer ophalen, zodat zij een kind kan baren dat net zo slim is als jij.' Waarop een man naast mij zegt: 'ik bied 2 vrouwen'. Dat is het meest rare compliment dat ik ooit heb gehad, maar ik doe het ermee voor mijn verdiensten. Ik ga er van uit dat iedereen (Queba hoop ik het meest) weet dat het zonder mij heel anders zou zijn verlopen.

Als ik die avond eerder thuis ben met de apparatuur dan Queba haal ik een Cristal bij de bar. Daar zit de gouverneur die mij roept en tegen mij praat (verstaan gaat veel beter dan praten). In mijn beste Creool zeg ik hem, Gabú sabie Gabú. Lach met hem en zijn gasten. En praat in het engels met een van zijn gasten. De andere tafels willen ook mijn aandacht maar ze moeten het doen met een bon noite, como, sta bon een handje en een lach. (5 minuten) Groeten is hier erg belangrijk.
Ik ben erg tevreden over de afgelopen dagen! En bedank Queba dat ik erbij mag zijn. Ook ben ik trots op mijzelf, ik heb het geflikt. Vallen en weer opgestaan, in een vreemd land. En ik weet ‘s avonds als ik naar boven naar de estrela kijk, dat er meer mensen trots op mij zijn?
Ik hoop dat ik de komende dagen ook een beetje bezig kan zijn want ik heb gemerkt dat ik als ik iets te doen heb, het veel meer naar mijn zin heb dan als ik weinig doe. Als ik niets doe, wil ik zelfs naar huis.
Er is een auto onderweg naar Guinee! Iedereen die er aan heeft meegewerkt, Anne, Ron, Linda, Emily, Max, Jip, Misty, Lilian, en iedereen die ik vergeet heel erg bedankt het zal mijn ervaring hier groter maken als ik kan rondrijden. Obrigado de mass!