Donderdag is de container met goederen voor Elektro solar gelost.
De container is bij Mavrgo aangekomen en uitgepakt.
500 meters + passen, software en kaartlezer.
2 computers pentium 3 met beeldschermen muis en toetsenbord afgedankt door een nederlands bedrijf uit de prullenbak gered door Rijnders dochter in Nederland.
1000 pashoesjes (overgebleven promotiemateriaal van Fortis)
Gereedschap, simpel spul, boormachines boortjes schroefjes millimeters schroevendraaiers e.d.
bureau stoelen, pennen, printer.

De computers heb ik voorzien van Windows en office. Nog een hele klus gezien het om een Portugese versie van Windows gaat.

Ik ben donderdag en vrijdag met mijn plan van aanpak voor school bezig gegaan. Maar heb nog geen begeleider voor mijn stage toegewezen gekregen. Ondanks een mail die ik twee weken geleden heb gestuurd. Zelfs geen response gehad. Ik hoop dat ik geen onnodig werk aan het doen ben.

De kaart van Gabú is klaar en ga ik zodra ik in Gabú ben controleren. Dan kunnen ook de aanwezige kabels ingetekend worden. Ook zullen wij in Gabú de aanwezige kabels gaan testen.
De overdracht van het aanwezige netwerk zal ook niet lang meer duren. Een gedoe over een haalbaarheidstudie die het ministerie van energie wilde. Maar dan ook zelf maken. Is van de baan. Het ging uiteindelijk alleen om geld krijgen en macht die ze niet graag weggeven. Ik ben bij de DG directeur generaal geweest en hem de kaart getoond en duidelijk gemaakt dat wij de sleutels van de travo huisjes zelf willen beheren om vlot in het project te krijgen.

Het zakelijke gedeelde zal ik later helemaal toelichten omdat het nu nog wat onduidelijk is.

Dit weekeind was een hele drukke maar erg leuk!
Ik heb zaterdag meegelopen in een wandel mars. Van het vliegveld naar het imperium (grote rondende). De mars stond in het teken van voorlichting over Aids en HIV. Wij droegen t-shris, petten en er werden erg veel condooms uitgedeeld. Zoon 400 man zijn komen opdagen en samen met spandoeken en een dieplader met band erop trokken wij door de stad, mooi gezicht. Zo heb ik Johannes ontmoet, een Nederlander in Bissau. Erg leuke kerel.

Jan van Manen heeft bezoek uit Nederland die hij meegenomen heeft naar deze mars. Een stel die jan op TV gezien had. In een item over de crisis vertelde jan (nederlands consil) doodleuk dat het hier al 30 jaar crisis is en leraren al 2 jaar geen loon meer krijgen. Hij gebruikte Malang als voorbeeld. Het stel uit Nederland besloot Malang zijn loon te betalen en zijn school financieel te helpen. Erg kansloos. Niet alleen hun initiatief maar ook de manier waarop zij hier zijn.
Ze hebben zelf niet door dat ze hier voor zichzelf zijn. Om zichzelf beter te voelen door het geven van geld. Eerder had ik het er al over. Als zij het loon van de leeraren betalen, gaat de regering het nooit doen! Toeristen op en top. Maar goed even een praatje gemaakt eb vedder heb ik niets met ze van doen. En Malang is blij.

Dezelfde dag is het offerfeest. Een groot moslimfeest. Gezien 40% hier moslim is een groot gebeuren. In de stad komen ze samen om te bidden. Daarna worden er dieren geslacht en veel gegeten en gefeest. Deze dag gebeuren er dan ook erg veel ongelukken.
De Taliban is hier ook aanwezig en burka's zijn hier eigenlijk ook verboden maar duidelijk aanwezig. Vrouwen mogen niet samen met de mannen bidden, en de verhoudingen tussen de twee zijn schandalig. Toch een mooi ritueel, allemaal samen bidden, wel 3000 mensen op een matje!

De volgende dag ben ik uitgenodigd voor nog een mars. Deze is besloten en georganiseerd door Jan van Manen. Net als de dag ervoor om half 6 verzamelen en lopen. 30 Km deze keer, richting het strand. Ochtends zou ik een straat veder opgehaald worden, samen met Johannes. Als er 20 min na tijd nog geen vervoer of Johannes te bekennen is, besluit ik beltegoed te gaan kopen om jan te bellen. Alleen zijn de winkels nog niet los. Om half 7 zie ik een duffe guineeer zijn Orange container losmaken. Dus ik vraag hem snel om 1000 frank beltegoed. Jan en de lopers zijn al onderweg. Er is iets misgegaan in de communicatie. Op het moment dat ik ben wegelopen van de plek was Johannes aangekomen. Ik houd de eerste taxi tegen en zeg hem naar het strand te rijden. Hij wil 5000 frank, erg veel voor een taxi maar het is ook een uur rijden. Buiten zijn normale route om. (normaal ritje 200frank). Maar ik heb maar 1000 over! Ik zeg niets en laat hem rijden. Onderweg bel ik jan en vraag hem of hij wil meebetalen. Als ik onder weg de lopers zie lopen laat ik hem bij de eerste branko stoppen. Jan betaald nog eens 1000 frank omdat wij pas op de helft naar het stand zijn.
De mars is, Jan eigen, goed geregeld, iedereen heeft een zonnebril overhemd en tas gekregen, resp. Heineken Rabobank en akzonobel. Er rijdt een wagen mee met water. Er zijn rustpunten waar eten al klaarstaat. En het laatste stuk naar het strand door het bos worden met auto's gedaan. Op het strand krijgen de 20 deelnemers (voornamelijk belangrijke bissauwers) een mediale. Leuk want niemand heeft ooit zoon ding gekregen en zijn ook erg trots. Er is een grote mortelton met verse mosselen! Grote bak salade en 120 biertjes 6 liter wijn 40 blikjes cola enz. Wat een leven!

Ik kom verbrand, half aangeschoten en vermoeid maar zeer voldaan terug:)

Ik mis jullie nu wel erg, vrienden, ruziënde zusjes en de rest. Mensen die mij goed kennen weten dat ik voor mijn vertrek ben getroffen door iets dat ik niet voor mogelijk hield, Ook dat wonder mis ik erg. Maar ook gewoon even naar de patatkraam op de hoek, of auto rijden op de snelweg. Lekker bankhangen met een filmpje. Of een spelletje spelen. Hier gebeurt zo weinig. Is zo weinig. En alles wat er is, is er half.

Maar alles komt goed;)

Jan