hallo iedereen,

Allereerstbedankt voor alle berichten, en steun.

Mijn reis is goed gegaan. Hetafscheidtwas moeilijk!
Mijn eerste vlucht naar de kaapverdische eilanden had wat vertraging.
Maar een 2e handse bowing 757 heeft mij in 6,5 uur veilig doen aankomen op een prachtig eilandje in de oceaan. waar een muggenplaag heerst die de ziektedengue versprijden.

Hier zou ik een overnachting krijgen van deluchtvaartmaatschappij. eerder zou ik 3 uur moeten wachten. Na een weiziging in het vluchtschema werd dit 13 uur, en s'nachts. Dus heb ik gevraagd of zij een overnachting regelde. Dat hebben zij mijtoegezegd.Eenmaalaangekomen wist niemand iets van mijn overnachting af. :(.
Na wat rond lopen en 101 keer gezecht te hebben dat ik geen taxi hoefde heb ik een jonge aangesproken die ik eerder al engels hoorde praten.
Het is deNederlanderJoost, een bioloog die onderzoek gaat doen naar één vogel soort. om een lang verhaal kort te houden, aardige maar gespannen jonge, wij hebben samen een taxi genomen naar een hotel in de buurd en zijn toen samen op zoekgegaannaar wat eten.
Een goede maaltijd! de verste vis (zalm en garnalen) met wat reist en groenten, superlokaalbier. En eindelijk even rust.

Het hotel koste mij 20 euro en het eten 12,5. een taxi kost 5 á 10 euro waar je ook maar heen wil. De eilanden zijn (achteraf gezien) redelijk ingesteld op westerlingen met euro's.

De volgende dag sta ik om 6 uurlokaletijd op (8uur nl). een taxi had ik de vorige dag al geregeld en die is er ook op tijd. Hij moet maar even wachten als die geld wil verdienen. Na een koude douche vertrek ik naar de luchthaven.

Het inchecken gaat redelijk goed, en een half uur later dan gepland vertrekt mijn schuddende propeller vliegtuigje met zoon 25 passagiers.

eerst landen wij in Dakar waar ik mijn dagboek van lilian laat liggen:(. ik vertel de militia dat ik 'documenta inportico' in het vliegteug heb laten liggen :). zonder door de controle te gaan word ik door duffe militairen terug naar het vliegteug gebrachtzodat ik als eerste kan zitten en mijn dagboek kan pakken. pff het spannendste moment tot nu toe! (hoe laat je zien dat je het meent en iets gedaan wild krijgen van dieapenpakjes)

Maar ik heb ook geen instapkaart gekregen dat heb ik wel 6 keer moetten uitleggen in het vliegteug en in Bissau waar ik een uur later land.

Reinder staat mij op te wachten, fijn een bekend gezicht. Ik kan al door de douane want die kent hij. Een hulpje die hij heeft meegenomen vult mijn papieren in en regeld de benodigde stempels. Even nog wat mensen geld geven, kleine kinderen met waren noã, noã zeggen, en we gaan weg.

In zijn 4x4 rijen wij door de stad, een grote puinzooi. auto wrakken, olie, honden, enz.

Zijn huis staat midden in de stad naast hetministerievan buitenlandse zaken. en is een van de weinigen met stroom en water. geen water leiding, een grote tank met een pomp. maar er is water.
Ikontmoet zijn dochter 'tiny' en zoon 'Stefan', zijn huis hulp 'dinni' zijn portier 'manu' de namen van de nachtwacht, de wasvrouw, schoonmaakster enchauffeurben ik vergeten.

Erg gemoedelijk en aardig allemaal.

Ik ben helemaal gebroken, het is warm ik ben moe en weet niet wat ik allemaal zie.

Na een heerlijke maaltijd gemaakt door de zus van Reinders vrouw (Awa komt volgende week aan vanuit Lisboa.).
gaan wij naar de bekendste van de 8Nederlanders(9 met mij) Jan van Manen. Zijn vrouw is jarig en wij gaan op bezoek. Een nuttige maar vooral prettige kennismaking want Jan is een belangrijk persoon hier. Zijn dochter marie-josé is ook in Bissau, en wij wisselen nummers. kanmisschienhandig zijn om wat wegwijs te worden.

En dan heerlijk slapen! In het bed van diny. onder de ventilator.

De volgende dag is iedereen al vroeg weg. ik ben rond 9 uur wakker en als ik mijn hoofd laat zien word het onbeid opgediend en er is chocopasta en boter! :P. (uit de winkel van Jan v. Manen)

De hele dag loop ik wat rond en spreek wat mensen, kijk mijn ogen uit, kijk mij ogen uit, en kijk mijn ogen uit.

In de stad hoorde ik geluid en er was een soort bobo bij eenkomst met enorm veel leger, en een paar hoge pieffen die een zegje deden, erg leuk om te zien. Ik viel wel op tussen hetpubliek. (het bleek de dag van de gewapendedienderste zijn, op het nieuws terug gezien)

Reinder heeft internet aansluiting maar die werkt maar half via Orange hebben wij via deambassadenu redelijk internet.

Wat een land, Wat een stad. Een grotere zooi dan dit kan ik mij niet voorstellen kinderen die spelen in de met olie, schimmel en dode dieren bezaaide stroompjes, weinig verharde wegen. de foto's laten nog maar de helft zien.

Alles gaat hier ook langzaam het lopen, de gesprekken, de auto's, zelfs mijn pc doet het rustig aan. Het is hier zoon 32 graden maar ook behoorlijkbenauwd.

Iedereen wil even internetten. dus,

De bezwete groetten uit een van de raarste plekken op de wereld.

Jan